Dit is alweer het derde caskplan.
Navraag leerde dat Tullibardine eigenlijk niet echt lekker whisky is en bij Arran je te maken krijgt met een onbetrouwbare partner (mazzel als je je vat nog hebt na 10 jaar).
Wij hebben gekozen voor een 2nd fill Spanish oak sherry hogshead (250 liter). De kenners waren unaniem in deze keuze en de dame van de distilleerderij vertelde dat het personeel er ook zo een heeft. We zitten goed, en we gaan ervoor!
Op 21 mei 2008 was het dan zover; ons vat is gevuld en we zijn onderweg! Lees over het Grote Vulfeest op de nieuwspagina.Wij gaan nu weer rustig afwachten en vergeet niet: geen nieuws is goed nieuws bij whisky!!
Frans
Eind 2007 begon het toch weer te kriebelen; we waren bezig met een proeverijtje van alle samples Port harlotte en Kilchoman die we tot nu toe binnen hebben gekregen (voor he tverslag voor deze site, zie het nieuwsoverzicht bij beide vaten), toen we begonnen te bedenken: zullen we...?
Dat is goed, zeiden de aanwezigen, maar deze keer geen turfding. En dat was voor mij toch wel even schrikken. Geen turf! Maar, wat dan? Oh ja, en het moest gerijpt zijn op een sherryvat. Verder waren er geen eisen, voor zover ik me herinner.
Meteen die avond ben ik Internet op gegaan om te kijken welke distilleerderijen vaten verkopen, en tot mijn vreugde waren dat er een stuk meer dan 4 jaar geleden. Inmiddels kun je nog steeds casks kopen bij Bruichladdich (nu ook de enorm geturfde Loch Indaal) en Kilchoman, maar nu ook bij Bladnoch, Arran, Glengoyne, Tullibardine en Glenfarclas (hoewel, de tweede keer dat ik keek kon het niet meer).
Maar het beste wapen was: bij Glengoyne hebben ze een hele leuke, goed en grappig geschreven folder van ongeveer 20 pagina's over hun cask sales. Met een schat aan informatie erin, keuze uit een groot aantal verschillende vaten (waaronder verschillende groottes EN sherryvaten) en OK geprijsd.